The Strength in She : Tina Dedace
November 9, 2020
DongWon Kim
To respond to a sudden calling is perhaps the most difficult decision one can make in their lifetime. Tina Dedace certainly made her choice to redirect the course of her life. Originally planning to live as a professional nutritionist, Tina’s life has turned upside down for the better. For 26 years, Tina has been delivering bar girls from prostitution and helping them reintegrate back to society. Her passion for saving the girls has only grown further as she continues to engage in her ministry.
Ever since she was young, Tina was surrounded by compassion. She grew up seeing her mother help the poor, inspiring empathy. She was exposed to various political and social realities in university. She explored her relationship with the Lord, integrating it into her personal life. But most of all, Tina’s profession in nutrition was what gave her the opportunity to be immersed in feeling compassion for the poor. She originally worked for RITM (Research Institute for Tropical Medicine), and planned to live as a professional nutritionist, but along the way, her path was directed more towards mission work. Her journey in ministry started with medical missions in the tribes and far-flung areas in the Philippines. Tina’s initial goal was to pursue a medical profession, but “then the Lord directed me towards being a researcher so I got involved with poor people,” said Tina. She started serving in rural, squatter, and tribal areas where she was able to build on a stronger foundation of faith and empathy.
But soon her passion was directed towards one particular group of people — bar girls. It all started when Tina’s mentor invited her to volunteer for an organization that searched for and helped bar girls. Beginning around 1993, Tina started joining the organization’s trips to the streets of Quezon every week to meet the street girls. The first step, Tina explained, was always to befriend the bar girls. “So what we would do is eat in the ‘carinderia’ and befriend them.” Tina went out to the streets reaching out to bar girls, visiting ‘carinderias’, and even following some street girls home, who usually lived in squatter communities. The trips emotionally moved her. She observed that the bar girls were very low class citizens, so they were neglected by society and even alienated in their own homes. Many of the women were subjects of gossip and felt isolated, and most of them were sexually abused when they were children. Tina explained that at that point, she was still deciding between becoming a professional nutritionist or becoming a missionary, but one particular event contributed to triggering her full passion for helping the girls.
“I was talking to a 16 year old girl, she was very pretty, very cute, very pure, and she called us Ate,” Tina recalled. “They [the bar girls] were just residing in Quezon City, even in the bushes, and they would have a pimp.” Tina explained that the pimp would call out for a young girl, and describe what was needed. “So a lot of women would be there so we would be talking with them and there was this one girl, 15 or 16 years old . . . she got up and said ‘Ate, sorry, I have a customer,’ and she was limping!” Tina found out that the girl had STD (Sexually Transmitted Disease), and that she couldn’t go for a check up. “So I never saw that girl ever again after that time, ever. I’m still wondering where she is, so you know, that really struck me,” she said. Sadly, Tina explained, these heartbreaking stories are happening everywhere, even after the girls grow older. The conditions the girls were living in were very concerning for her. “Who knows what will happen to them?” The more time she spent with them, the more her heart was stirred. She learned that the bar girls would drug themselves so that they would not feel anything, and the bars they worked at were horrible. “When you go inside it’s a very dark place because the chairs would be sticky, beer would be sticking to the chairs, and you can see cockroaches coming up and down, and sometimes rats literally passed by my feet,” Tina described. These experiences resonated with Tina, and she felt a powerful urge to keep supporting the bar girls.
As time passed, Tina’s compassion for the bar girls grew more powerful, and she felt intense passion for them after seeing their situation on the streets. However, she still felt uncertain about devoting her life to them. Everything she had planned until that point— becoming a professional nutritionist— was going to be changed. Another obstacle was the actual visits Tina went on. Visiting the streets was a challenge because the situations were sometimes dangerous. She always had to be cautious of any commotions in the streets or in the bars because of the potential of violence. There was even a time when some of the volunteers, including Tina, were brought to the police station because they were mistaken as street girls. That was when Tina learned of the importance of knowing the law. Having knowledge of the law helped minimize her fear because it helped her know where she stood, and how to report anything.
“Its a very different world and maybe from what you have, our world, your world.”
At first, Tina felt scared and hesitant to expose herself to that different world, but soon she felt a strong sense of calling. “I thought I would be a very good community nutritionist researcher. . . But the Lord really redirected my path,” said Tina. She had never dreamed of doing something like this, but her sense of calling was what helped her develop the courage to move forward. “It’s really the Lord who gave me all of these opportunities and so that gave me all the more courage . . . So I have embraced this calling.” After one year of volunteering, Tina decided to become a missionary for the organization. Her uncertainties about changing the course of her life were overshadowed by the greater desire to save bar girls.
“We really wanted to get to know the women, we wanted to know their stories, why they are there. I really wanted to help them.” Her deep passion and distinct mission to help them eradicated all of her fears. Getting to know the girls and hear their stories gave her a different level of compassion. To Tina, they became real people.
“When we visited them, that’s when we got to know them better.
So they are moms, who need to feed their children,
they are sisters who need to send their siblings to school,
they are daughters who need to support their families,” explained Tina.
The overwhelming burden of reaching out to those in need sparked Tina’s commitment to the mission. “Our aim was to reach the bar girls, and give them some training. So it’s a journey, it’s a personal journey, and at the same time, it was a journey with them,” she felt. At first, Tina thought she would only be the one helping the bar girls, but then realized that they in turn were the ones helping her, because “their stories are very sincere and unique, and you can’t really judge them for being there because they have different stories.” Those stories made her want to improve the lifestyle of the girls, and help them integrate back to society. After observing various situations, Tina realized that there was a gap between the reintegration phase and social life after that. The reintegration phase was where the organization would give the women assistance in all kinds of forms: medical, educational, physical, emotional, counseling, livelihood, and more. “We assisted them, even really ushered them, physically and endorsed them somehow to their parents just to make sure they are safe.”
What made integration more difficult was that from there, most anti-trafficking organizations would not follow up on the women, and the level of education was very low among the street and bar girls. Motivated once again by her ministry, Tina took non-formal education as her masters at University of the Philippines. “I wanted to trace what type of education, or specifically non-formal education could help in allowing the woman to decide to go out of prostitution at that time,” said Tina. But the gap continued to restrain women from maintaining a social life and getting jobs. After this gap was noticed, one of the four programs of the organization, She Works, was born. She Works is a leadership and livelihood development program that gathers post reintegrated women survivors of sex trafficking. “Now we have 5 core leaders whom we have been training for 4 years and our vision is for them to take over the organization. I’ve been in this organization for too long na!” said Tina. “I feel like they should be the ones to take over because they understand better, because they’ve been there . . . And because we are faith-based, they came to know the Lord Jesus deeper in their hearts. And that’s where transformation really happens.” She Works has helped cut the generation of prostitution in the lives of the women, helping them and their children go to school and get jobs. The other three programs are She Cares, She Leads, and She Acts, each playing a distinct, major role in the organization. The programs educate women and children about sexual abuse and also help them in their daily lives, and also create a space where they feel safe. “It’s educating the communities, especially the whole community, on child sexual abuse and now we are moving towards raising awareness for OSEC (Online Sexual Exploitation of Children),” said Tina. Her heart was broken when she heard about OSEC rising 264% during the COVID-19 pandemic. She wants to raise more awareness about OSEC to prevent children from being exposed. Another issue that sprouted from the pandemic was the issue of online tutoring. Children did not have access to digital gadgets, forcing them to either do their work offline or borrowing gadgets from a neighbor. Consequently, the organization is currently raising funds for resources so that they can provide tablets for the children.
While working in the organization, one of the hardest things Tina encountered was hearing about the trauma of the survivors she worked with. She could observe the women’s trauma of being violated from such early ages, the way they carried the deep wounds in their hearts. “That’s why we also had to undergo training of trauma informed care because as a helper of prostitutes and sex trafficked women or children, you really have to be aware of what trauma has done in their lives,” said Tina. Though the pain of seeing women suffer is constant, Tina is glad that the organization is there to help the women overcome their adversities. Among the many traumas surrounding Tina’s work, vicarious trauma is the one that impacts her directly. She was affected by absorbing all of the stories of survival around her, which resulted in suffering. To make matters worse, Tina was struggling with the burden of trying to help all of the women who were being sexually abused. She wanted to do more, but felt helpless when she couldn’t. But to her, this was a good spiritual opportunity. “We are a faith-based organization, so that’s where you really come to know God more, spiritually. As a team, that's very, very major to us, to anchor on God . . . Our inspiration, our model is really Jesus, and that's why when I was volunteering for a year, that's how I think my compassion developed.” Through her faith in God and the help of counsellors, Tina was able to gain the strength to overcome the vicarious trauma and suffering that was bothering her.
Throughout her journey, Tina feels like the greatest thing she learned was that the reason why she was able to go on this path was because of how God directed her. “My life would not be like this if it would not have been for God who called me to this kind of service to Him,” commented Tina. Her work has helped her know God better and soak Scripture deeper into her life. “Stick closer to God, His words, surround yourself with people who also believe and love the Lord. I think that the Holy Spirit would really redirect you,” advised Tina. “For me, that summarizes that what I’m doing now was because of that.”
From observing compassion in her younger years to turning empathy into action for the women she is serving now, Tina has grown a lot, especially spiritually. Now, she is the program coordinator of She Works. Her work is very important for the women around her, and she has come out triumphant in the midst of struggling. She responded to her calling, pushing through any obstacles in the way. To go out and absorb all of the stories of the abused and neglected, while securing them a brighter future, requires immense dedication. The Adversity Archive recognizes Tina’s story as one of courage, faith, and most of all, compassion.
The Strength in She : Tina Dedace
November 9, 2020
DongWon Kim
Translated by Mieko Palaran
Upang tumugon sa isang biglaang pagtawag ay marahil ang pinakamahirap na desisyon na maaaring magawa ng isang tao sa kanilang buhay. Tiyak na pinili ni Tina Dedace na ikabig sa ibang kurso ang kanyang buhay. Ang una niyang plano ay maging isang propesyonal na nutrisyonista, bumaliktad ang buong buhay niya para sa mas mabuti. Sa loob ng 26 taon, marami nang mga batang babae ang naligtas ni Tina mula sa prostitusyon at natulungan silang muling sumali at makisama sa lipunan. Ang kanyang dedikasyon sa sa pagliligtas ng mga kabataang babae ay lumago lamang habang siya ay patuloy na nakikibahagi sa kanyang paglilingkod.
Mula pa noong siya ay bata pa, si Tina ay napaligiran na ng kahabagan. Nang lumalaki siya, nasaksihan niya ang kanyang ina na tumutulong sa mahihirap at natuto si Tina na makiramay Habang nasa unibersidad, nalantad siya sa iba`t ibang mga pampulitika at panlipunang katotohanan. Sinaliksik niya ang kanyang relasyon sa Panginoon, at naging kabuuan ng kanyang personal na buhay. Ngunit higit sa lahat, ang trabaho ni Tina bilang isang nutrisyonista ang nagbigay sa kanya ng pagkakataong makaramdam ng kahabagan para sa mga mahihirap. Una siyang nagtrabaho sa RITM (Research Institute for Tropical Medicine), at pinlano na mabuhay bilang isang propesyonal na nutrisyonista, ngunit sa paglipas ng panahon, ang kanyang landas ay mas nakadirekta patungo sa gawaing misyon. Nagsimula ang kanyang paglalakbay sa ministeryo sa mga medical missions sa iba’t-ibang mga tribo at napadpad siya sa malalayong lugar ng Pilipinas. Ang pangunahing layunin ni Tina ay magpatuloy sa isang medikal na propesyon, ngunit "dinirekta ako ng Panginoon patungo sa pagiging isang mananaliksik at nakisangkot ako sa mga mahihirap," sabi ni Tina. Nagsimula siyang maglingkod sa mga probinsya, squatter, at tribal areas kung saan nagawa niyang palakasin ang kaniyang pundasyon sa pananampalataya at empatiya.
Di nagtagal, natuon ang kanyang pagsisikap sa isang partikular na pangkat ng mga tao - mga batang babae na nagtatrabaho sa mga bar. Nagsimula ang lahat nang yayain siya ng mentor niya na magboluntaryo para sa isang organisasyon na naghahanap at tumutulong sa mga batang babae na nagtatrabaho sa mga bar Nagsimula sila bandang 1993, bawat linggo, sinimulan ni Tina na sumali sa mga paglalakbay ng organisasyon sa lansangan ng Quezon Ave. upang makilala ang mga babaeng batang-kalye. Ang unang hakbang, paliwanag ni Tina, ay palaging nagsisimula sa pakikipagkaibigan sa mga batang babae sa bar. "Kaya ang gagawin namin ay kakain kami sa karinderia at makipagkaibigan sa kanila." Si Tina ay lumabas upang obserbahan ang mga batang babae sa bar, bumibisita sa mga karinderia, at sa ilang mga pagkakataon ay sinusundan niya ang ilang mga batang babae sa kalye pauwi sa kanilang mga tirahan , na karaniwang nasa mga pamayanan ng squatter . Emosyonal siyang naantig sa mga paglalakbay na ito. Sa kanyang paglakbay nakita niya ang tunay na kalagayan ng mga batang babae sa bar. Kabilang sila sa isa sa pinakamababang uri ng mamamayan, kaya napabayaan na sila ng lipunan at karamihan ay iniiwasan pa sa kanilang sariling mga tahanan. Karamihan sa mga kababaihan ay pinagtsi-tsismisan sa pamayanan, a nakakaramdam ng pag-iisa, at karamihan sa kanila ay nakaranas ng “sexual abuse” noong bata pa sila. Ipinaliwanag ni Tina na sa puntong iyon, pinag-iisipan pa rin niya kung siya ay magiging isang propesyonal na nutrisyonista o magiging isang misyonero, ngunit may isang partikular na kaganapan na siyang pumukaw ng kanyang pagnanais na tumulong sa mga batang babae. "Nakikipag-usap ako sa isang 16 taong gulang na batang babae, napaka-ganda niya, , napaka-cute, napaka-puro, at tinawag niya kaming Ate," naalala ni Tina. "Sila [ang mga batang babae ng bar] ay naninirahan lamang sa Lungsod ng Quezon, kahit sa mga palumpong, at mayroon silang bugaw." Ipinaliwanag ni Tina na ang bugaw ay tatawag at naghahanap ng isang batang babae, ipapaliwanag kung ano ang kinakailangan. Maraming mga batang babae doon at isa sa kanila, mga 15 o 16 na taong gulang. . . bumangon siya at sinabi na 'Ate, sorry, mayroon akong customer,' at siya ay umiika, pero tumuloy pa rin siya!" Nalaman ni Tina na ang batang babae na iyon pala ay ma STD (Sexual Transmitted Disease), at hindi siya maaaring magpa-check up. "Kaya't hindi ko na ulit nakita ang batang babae , kailanman. Nagtataka pa rin ako minsan kung nasaan siya, kaya iyon, doon talaga ako tinamaan noong makita ko ang kalagayan nila," sabi niya. Nakakalungkot, ipinaliwanag ni Tina, ang mga malulungkot at masasakita sakit na kuwentong katulad nito ito ay patuloy na nangyayari, sa iba’t-ibang lugar, tuloy ang mga kuwentong ganito, hanggang sa pagtanda nila. Nabahala si Tina sa nakikita niyang mga kondisyon na kinalalagyan ng mga batang babae. “Ano na lamang ang mangyayari sa kanila?" Sa paglipas ng panahon at sa pagdami ng orasna ginugol niya sa kanila, mas pinukaw ang kanyang puso. Nalaman niya na ang mga batang babae sa bar ay drodrogahin ang kanilang sarili upang hindi sila makaramdam ng anuman, at ang mga bar na pinagtatrabahuhan nila ay kakila-kilabot. "Kapag pumasok ka sa loob nito ay isang napakadilim na lugar dahil ang mga upuan ay malagkit, ang beer ay dumidikit sa mga upuan, at nakikita mo ang mga ipis na akyat, baba, at kung minsan may mga daga na dumaan sa aking mga paa," inilarawan ni Tina. Ang mga karanasan na ito ay umalingawngaw kay Tina at lalong tumibay sa kalooban niya na kailangan niyang ipagpatuoly ang pagsuporta sa mga batang babae sa bar.
Sa paglipas ng panahon, ang kahabagan ni Tina para sa mga batang babae ng bar ay patuloy na lumakas, at naramdaman niya ang matinding malasakit para sa kanila matapos makita ang kanilan g .kalagayan sa mga lansangan. Gayunpaman, hindi parin siya sigurado tungkol sa paglalaan ng kanyang buhay para sa kanila. Lahat ng plano niya hanggang sa puntong iyon— magiging isang propesyonal na nutrisyonista - ay mababago. Ang isa pang hadlang ay ang aktwal na mga pagbisita na itinuloy ni Tina. Ang pagbisita sa mga kalye ay isang hamon dahil minsan mapanganib ang sitwasyon. Palagi siyang nag-iingat sa anumang mga kaguluhan sa mga lansangan o sa mga bar dahil sa maaaring mangyaring karahasan. Mayroong isang pagkakataon na ang ilan sa mga boluntaryo, kasama na si Tina, ay dinala sa istasyon ng pulisya dahil napagkamalan silang mga batang babae sa lansangan. Doon natanto ni Tina kung gaano kahalaga ang kaalaman ng tao sa batas. Ang pagkakaroon ng kaalaman sa batas ay nakatulong mabawasan ang kanyang takot. akatulong rin ito sa kanya na maging matatag sa kanyang ipinaglalaban at nakatulong sa kanya sa kanyang mga pag-uulat. Ibang-iba ang mundo nila, malaking kaibahan sa mundo natin, sa mundo mo. Noong una, ang nararamdaman ni Tina ay takot at pag-aalinlangan Takot siyang ilantad ang sarili sa ibang mundo ng mga batang babae sa lansanga, ngunit hindi nagtagal ay naramdaman niya ang isang malakas na pakiramdam ng pagtawag.
"Naisip kong magiging napakahusay na mananaliksik sa nutrisyonista sa pamayanan. . . Ngunit ang Panginoon talaga ang nag-redirect ng aking landas, ”sabi ni Tina.
[Kailanman hindi niya napag-isipan na gumawa ng isang bagay tulad nito, ngunit ang kanyang pakiramdam ng pagtawag ang nakatulong sa kanya na magkaroon ng lakas ng loob na sumulong. "Talagang ang Panginoon ang nagbigay sa akin ng lahat ng mga pagkakataong ito at sa gayon ay binigyan ako ng higit na lakas ng loob. . . Kaya tinanggap ko ang tawag na Niya. ” Matapos ang isang taon ng pagboboluntaryo, nagpasya si Tina na maging isang misyonero para sa organisasyon. Ang kanyang kawalan ng katiyakan tungkol sa pagbabago ng kurso ng kanyang buhay ay natabunan ng mas higit na pagnanais na saklolohin ang mga batang babae sa bar. "Gusto talaga naming makilala ang mga kababaihan, gusto naming malaman ang kanilang mga kwento, kung bakit nandiyan sila. Gusto ko talaga silang tulungan.” Ang kanyang malalim na pakikisama sa kanila at natatanging misyon na matulungan sila ang naging daan para mawala ang lahat ng kanyang kina tatakutan. Ang pagkakilala sa mga batang babae at habang pinapakinggan ang kanilang mga kwento ay nagbigay sa kanya ng ibang antas ng pagka habag. Para kay Tina, lubos niyang nakilala ang totoong mga tao.
"Nung binisita namin sila, doon namin sila nakilala ng mas mabuti. Sila pala ay mga ina, na kailangang pakainin ang kanilang mga anak, sila ay mga kapatid na babae na kailangang paaralin ang kanilang mga kapatid, sila ay mga anak na babae na kailangang suportahan ang kanilang pamilya, ”paliwanag ni Tina.
Ang napakabigat na pasanin na maabot ang mga nangangailangan ang , ito ang pumukaw ng kanyang katapatan Tina sa misyon. "Ang aming hangarin ay maabot ang mga batang babae sa bar, at bigyan sila ng ibangparaang pangkabuhayan. Ito ay isang paglalakbay, ito ay isang personal na paglalakbay, ito ay paglalakbay kasama sila, " paliwanag niya. Noong una, naisip ni Tina na siya ang tutulong sa mga batang babae sa bar, ngunit agad niyang natanto na sila rin ay nakatulong sa kanya." Sa pamamagitan ng kanilang mga taos-puso at natatanging mga kuwento, natanto ko na hindi mo talaga sila mahuhusgahan kung bakit sila nandyan. Iba-iba kasi ang kwento nila. " Dahil sa mga kuwentong iyon ay naudyok siyang humanap ng paraan upang magbago ang pamumuhay ng mga batang babae, at tulungan silang maging bahagi uli ng lipunan. Matapos mapagmasdan ang iba't ibang mga sitwasyon, napagtanto ni Tina na mayroong malaking agwat sa pagitan ng bahagi ng pagbabalik sa pamayanan at patuloy sa buhay panlipunan pagkatapos nito. Ang yugto ng muling pagbabalik sa pamayanan ay kung saan bibigyan ng samahan ang mga kababaihan ng tulong sa iba’t-ibang mga pamamaraan: medikal, pang-edukasyon, pisikal, emosyonal, pagpapayo, pangkabuhayan, at iba pa. "Tinulungan namin sila, ang iba ay hinatid pa namin ng pisikal at kinausap ang mga magulang upang matiyak lamang na tunay na ligtas sila."
Ang naging mahirap sa bahagi ng pagbabalik sa pamayanan ay ang katotohanan na karamihan sa mgasamahang kontra-trafficking ay hindi na nag follow up pagkatapos silang tanggalin sa lansagan, at ay napakababa ng antas ng edukasyon ng mga batang babae sa bar at sa lansangan. Pag-udyok muli ng kanyang ministeryo, nag-aral muli si Tina ng di-pormal na edukasyon bilang kanyang Master Program sa Unibersidad ng Pilipinas. "Nais kong subaybayan kung anong uri ng edukasyon, o partikular na hindi pormal na edukasyon ang makakatulong sa pagpapahintulot sa babae na magpasya na iwanan ang prostitusyon sa oras na iyon," sabi ni Tina. Ngunit ang agwat ay nanatili. Patuloy na napipigilan ang mga kababaihan i na mapanatili ang isang buhay panlipunan at makakuha ng mga trabaho. Matapos mapansin ang agwat na ito, isinilang ang isa sa apat na programa ng samahan, She Works. Ang She Works ay isang programa ng pamumuno at pamumuhay na nagtataguyod ng post na isinasamang muli ang mga babaeng nakaligtas sa sex trafficking. "Ngayon ay mayroon kaming 5 pangunahing pinuno na sinasanay namin sa loob ng 4 na taon at ang aming pangitain na sila ang umako sa samahan. Masyado na akong matagal sa organisasyong ito!" sabi ni Tina. "Sa palagay ko, dapat sila ang mag-take over kasi mas naiintindihan nila, dahil galing sila doon. . . . At dahil tayo ay nakabatay sa pananampalataya, lalo nilang nakilala ng lubos ang Panginoong Hesus sa kanilang mga puso. At sa Kanya talaga nagsisimula ang pagbabago." Nakatulong ang She Works sa pagputol ng henerasyon ng prostitusyon sa buhay ng mga kababaihan, tinutulungan sila at ang kanilang mga anak na pumasok sa paaralan at makakuha ng mga trabaho. Ang iba pang tatlong mga programa ay She Cares, She Leads, at She Acts, bawat isa ay gumaganap ng isang natatanging, pangunahing papel sa samahan. Ang mga programa ay nagtuturo sa mga kababaihan at bata tungkol sa pang-aabusong sekswal at tumutulong din sa kanila sa kanilang pang-araw-araw na buhay, at lumikha din ng isang lugar kung saan alam nila na ligtas sila. "Tinuturuan nito ang mga komunidad, lalo na ang buong komunidad, sa pang-aabusong sekswal sa bata at ngayon ay lumilipat kami patungo sa pagtaas ng kamalayan para sa OSEC (Online Sexual Exploitation of Children)," sabi ni Tina. Nasira ang kanyang puso nang marinig ang tungkol sa OSEC na tumataas sa 264% sa panahon ng pandemya COVID-19. Nais niyang dagdagan ang kaalaman at iangat ang kamalayan tungkol sa OSEC upang maiwasan na malantad ang marami pang mga bata. Isa pang isyu na sumibol mula sa pandemya ay ang isyu ng online na pagtuturo. Walang access ang mga bata sa mga digital na gadget, pinipilit silang gawin ang kanilang trabaho offline o manghiram ng mga gadget sa kapitbahay. Dahil dito, ang samahan ay kasalukuyang nagtitipon ngpondo para may mapagkukunan at makapagbigay sila ng mga tablet sa mga bata.
Habang nagtatrabaho sa samahan, isa sa pinakamahirap na bagay na kinailangan ni Tina na harapin ay ang pakinggan ang mga trauma ng mga nakaligtas na nakatrabaho niya. Napuna ni Tina na ang mga kababaihan na nilabag mula sa murang edad, malalim ang mga sugat sa kanilang mga puso. "Dahil dito, kinailangan din naming sumailalim sa pagsasanay ng kaalamang pangangalaga sa trauma dahil bilang isang katulong at taga-aruga ng mga kababaihan o mga bata na biktima ng prostitusyon at “sex-trafficking” talagang dapat mong maunawaan kung ano ang nangyari na trauma sa kanilang buhay," sabi ni Tina. Kahit na patuloy nilang pinagmamasdan ang sakit at hirap na naranasan ng kanilang mga tinutulunga, natutuwa si Tina na nandiyan ang samahan upang matulungan ang mga kababaihan na mapagtagumpayan ang kanilang mga kahirapan. Kabilang sa maraming mga trauma na nakapalibot sa trabaho ni Tina, ang “vicarious trauma” ay ang direktang nakakaapekto sa kanya. Naapektuhan siya ng marinig niya lahat ng mga kuwento ng mga nailigtas nila na nagresulta sa pagdurusa. Gawin na mas malala pa ang mga bagay, si Tina ay nakikipaglaban sa pasanin ng pagsubok na tulungan ang lahat ng mga kababaihan na biktima ng “sexual abuse.” Nais niyang gumawa ng higit pa, at sumasama ang loob niya kapag may mga panahon na parang wala ng lunas. Ngunit kay Tina, ito ay isang magandang pagkakataon na espiritwal. "Kami ay isang organisasyong nakabatay sa pananampalataya, kaya't doon mo talaga nakilala ang Diyos nang higit pa, sa espirituwal. At bilang isang koponan, napakahalaga sa amin, na umangkla sa Diyos.
Ang aming inspirasyon, ang aming modelo ay talagang ang Panginoong Hesus, at habang nagboluntaryo ako sa loob ng isang taon, sa palagay ko dito umunlad ang aking kahabagan." Sa pamamagitan ng kanyang pananampalataya sa Panginoon at sa tulong ng mga tagapayo, nakakuha si Tina ng pambihirang lakas na mapagtagumpayan ang “vicarious trauma” at pagdurusa na gumugulo sa kanya. Sa kanyang buong paglalakbay, natanto ni Tina na narating niya at natahak ang landas na ito, dahil lamang sa direksiyon na ipinagkaloob ng Panginoon sa kanya. Ito ang pinakadakilang bagay na natutunan niya. "Ang aking buhay ay hindi magiging ganito kung hindi dahil sa Panginoon na tumawag sa akin sa ganitong uri ng paglilingkod sa Kanya," puna ni Tina. Ang kanyang trabaho ay nakatulong sa kanya na makilala ang Diyos nang mas higit pa sa Banal na Kasulatan sa kanyang buhay. “Lumapit sa Diyos, sa Kanyang mga salita, palibutan ang iyong sarili ng mga taong naniniwala rin at nagmamahal sa Panginoon. Sa palagay ko tutugunan ka talaga ng Banal na Espiritu,” payo ni Tina. "Para sa akin, ito ang kabuuan ng ginagawa ko ngayon. Lahat ng ito ay dahil sa Kanya."
Nagsimula sa pagmamasid sa kahabagan mula sa kanyang kabataan hanggang sa paggamit ng kanyang empatiya para magsagawa ng aksyon para sa mga babaeng pinaglilingkuran niya ngayon, si Tina ay lumago nang husto, lalo na sa kanyang espiritwal na kabuhayan at ngayon, siya ang program coordinator ng She Works. Napakahalaga ng kanyang trabaho para sa mga kababaihan sa paligid niya, at siya ay nagtagumpay sa gitna ng kahirapan. Tumugon siya sa kanyang tawag, nilalampasan ang anumang mga hadlang na hinaharap. Matinding dedikasyon ang kinakailangan para plumabas at akuin lahat ng mga kwento ng mga naabuso at napabayaan, habang humahanap ng paraan upang masiguro ang maliwanag na kinabukasan ng mga ito. Kinikilala ng Adversity Archive ang kuwento ni Tina bilang isang kuwento ng katapangan, pagtitiwala sa Diyos, at higit sa lahat, pagkahabag.