The Conqueror of Adulthood
November 15, 2021
Abby Gayle Repotente
Adulthood hints at the bills to pay, the jobs to find, and the responsibility to hold.
While most people are slowly guided as they embark on this unfamiliar path, MJ was rushed on his own, encountering several difficulties that forced him into maturity. It was through his intense love for his family that MJ started exploring the reality of adulthood. He began sacrificing his time, opting for choices that would aid their situation, and finding ways to provide and help them. Gradually, he became an experienced grown-up despite his young age. While doing his utmost effort to offer a helping hand to his family, he found himself conquering the battle of adulthood.
Michael John Deato, more known as MJ to his close circle, could be compared to any usual teenager who is curious and carefree. Alongside being brilliant in academics, he is also undeniably skilled in basketball. Growing up, he enjoyed his youth with his carefree attitude yet unexpectedly, he was slammed into adulthood.
In 2018, his father was diagnosed with diabetes. After a while, his kidneys started to fail, implying that he would not be able to work any longer. Consequently, MJ’s mother had to take over in terms of providing for their family. He was filled with emotions that he could not understand, as any child would be. Unknowingly, his father’s inability to work gave him the strong urge to step up and be the man of their household. He then bore the weight of being an adult instantaneously. At the age of 16, he stood as the makeshift pillar and father of his family.
“May na-feel ako na syempre, mag-stand up kasi halo-halo na mga emotions ko, pero gusto ko makatulong. ‘Di rin naman lahat ng oras, may aalalay sa’tin. Syempre, kailangan ko rin gumalaw sa bahay.” (I had the urge to stand up even if my emotions were all over the place, I just wanted to help. We do not get the chance to be helped every single time. Of course, I had to do something.)
MJ, being the oldest of the two siblings, felt the need to accompany his father on his dialysis sessions. While his mother was working, he made the constant effort to travel for almost an hour weekly, just to get his father treated. Regardless of his young age, MJ was responsible and did not miss a single doctor or dialysis appointment to tend to his father’s condition. Upon coming home from accompanying his father, MJ and his younger sister would finish their assigned household chores. Through completing their tasks, the two siblings aim to lessen the work that their mother has to attend to.
Aside from his time reserved for his father, MJ, once again, found himself discovering the lengths that he would go to for his family. As he turned 17, he had to choose between a course that he prefers or a course that would be beneficial for his family in the long run. Being someone who has an admirable talent for basketball, he was eager to apply for BS Sports Science. Unfortunately, his mother did not favor this decision.
Just like others, MJ’s mother was worried that he would not immediately find a job with a degree in BS Sports Science. Although aware of the situation, it was still hard for MJ to accept his mother’s statement. Moreover, he tried to convince her to agree with his decision but as days passed, he realized that his own preference is not enough reason to choose this course. Consequently, he felt inconsiderate as he did not think of other factors such as his family upon making this decision. With his family’s future in his mind, he then tried to think ahead. He sacrificed his choice over something that would be more beneficial to his family. Eventually, he settled with BS Civil Engineering. With the confidence that Filipino civil engineers are provided with a wider set of opportunities, he took a leap, partly for his own sake, but more so for his family.
Before progressing with his college studies, he continued with his usual routine as he finished his last year of senior high school. This consisted of playing basketball for hours, hanging out with his friends, accompanying his father on his dialysis appointments, and attending to his academic responsibilities. But like everyone else, these activities were halted when the COVID-19 pandemic hit the country. As one of the ‘grown-ups’ in his family, he immediately worried about the challenges that their household might face during the pandemic. Concern was the first thing he felt as he remembered his father, who was at high risk in such a situation. Other than this, thinking about their daily finances made him extremely worried. However, now that he was 18, he figured that he would have an advantage upon finding opportunities to provide a little more income for his family.
As a jack of all trades, he made use of his numerous qualities to be resourceful as he helped his family in all the ways that he could. He then tried selling a variation of products such as clothing items, ice-cream cakes, and even poultry products. MJ’s ventures proved his passion for working as he managed to do everything on his own from sourcing his products up to delivering them to his customers. Hence, MJ was able to lessen his family’s daily expenses during the pandemic in his own little way.
Driven to provide for his family, MJ still had the strong intent to work while he entered college. He then applied to different jobs in the food industry, without thinking of the distance that he would have to travel. All he wanted was to do something, anything that could help him provide. He took a job as the foreman of his uncle’s house that is currently in construction. Due to his little background in engineering, he was tasked to supervise the workers, buy the needed materials, and review the current state of the property. Almost every single day, he rides a bike to the construction site to fulfill his duties. Even though he just recently turned 19, MJ could be seen as a mature man who holds experience but continues to seek more of it through working.
Although it was early for him to grow up because of the circumstances that he faced, he never forgot how to dream big like a kid. He wants to achieve greater things, not only for his benefit but also for his family’s.
“Kung walang mga problema, baka itinuloy ko na ang basketball career ko. Syempre gusto ko rin makatulong kina Mama kaya gusto ko ng business para may sariling income. Para na rin sa sarili ko kasi ‘pag nabigay ko na ‘yong gusto ng pamilya ko, ayaw ko naman makalimutan ang sarili ko.” (If there were no problems, I would have continued with my basketball career. I want to help my mother. That's why I would want to start up a business for my personal income. This could also be for myself since once I have provided for my family’s wants, I would want to give back to myself.)
Years before, MJ was well aware that in time, he would face the excruciating process of adulthood. Yet, he never knew that he would be shocked by it at such an early age. Most people start to face adulthood at the age of 20, but MJ had a special case. With his mature view of life, he was able to take on all the responsibilities and offer wisdom to serve as a pillar of his family.
Typically, parents decide for their children assuming that they ‘know what would be best for them’.
Being put in such an overwhelming position would be hard for anyone, especially for people at a young age. Yet, some individuals, like MJ, are left with no choice. They maneuver their own paths from being innocent kids to being adults whose decisions rest entirely on what would be best for their family.
Despite the admiration that we feel towards such people, we do not usually see the sacrifices that they make along their journey of early adulthood. MJ proves to be one of the many who also happen to carry a lot more than what we see. It is through his story that we hear the voices of these people who do not get the chance to choose and make decisions for themselves.
Young ‘adults’ like MJ should be recognized for their maturity despite its inconvenient timing. They are manifestations that familial love is one of the pillars of our Filipino culture.
Despite the hardships that they face, they would explore the lengths that they are willing to go to just to provide comfort for their loved ones.
In celebration of these people’s encounter with adulthood, one should remember MJ’s words for anyone who is put in the same place as him. “Okay lang mahirapan at malungkot kasi doon ka rin naman matututo, di mo namamalayan, ang dami mo na pala nagawa at naitulong sa iba.“ (It’s okay to be burdened and sad because from there, you would get the chance to learn. You may not notice but you did great things and helped other people, more than you could even realize.)
As we acknowledge the struggles that he encounters, we hope that his grit and love for his family would serve as an inspiration to the Filipino youth and to anyone who is adjusting into adulthood at their own pace.
The Conqueror of Adulthood
November 15, 2021
Abby Gayle Repotente
Translated by Reine Uy
Ang pahiwatig ng pagka may gulang ay ang mga bayarin na babayaran, ang mga trabahong hahanapin, at mga responsibilidad na kailangang hawakan.
Habang ang karamihan sa mga tao ay dahan-dahang ginagabayan habang nagsisimula sa hindi pamilyar na landas na ito, sumugod si MJ nang mag-isa, nakaranas ng maraming mga paghihirap na pumilit sa kanya na tumanda kaagad. Dahil sa kanyang matinding pagmamahal sa kanyang pamilya sinimulan ni MJ tuklasin ang katotohanan sa murang edad. Sinimulan niyang isakripisyo ang kanyang oras, pinili ang mga bagay na makakatulong sa kanilang sitwasyon, at maghanap ng mga paraan upang maibigay at matulungan sila. Unti-unti, naging bihasang matanda siya sa kabila ng kanyang murang edad. Habang ginagawa ang kanyang buong pagsusumikap upang mag-alok ng isang kamay na tumutulong sa kanyang pamilya, natagpuan niya ang kanyang sarili na sinasakop ang labanan ng karampatang gulang.
Michael John Deato, mas kilala bilang MJ sa mga taong malapit sa kanya, ay maaaring kumpara sa sinumang karaniwang tinedyer na ay mausyoso at happy go lucky. Bukod sa napakatalino sa pag-aaral, hindi rin niya maikakaila na may kakayahan sa basketball. Habang siya ay lumalaki, nasisiyahan siya sa kanyang kabataan sa kanyang walang buhay na walang inaalala, ngunit bigla na lang siyang napilitang tumanda.
Noong 2018, ang kanyang ama ay nasuri na may diyabetes, nanghina na rin ang kanyang bato na nagpapahiwatig na hindi na siya makakatrabaho. Dahil dito, ang kanyang ina ay kailangang kunin ang mga tuntunin ng pagbibigay para sa kanilang pamilya. Puno siya ng emosyon na hindi niya maintindihan, tulad ng sinumang bata. Di niya namalayan na ang kawalan ng kakayahang magtrabaho ng kanyang ama ay nagbigay sa kanya ng matinding pagganyak na umangat at maging pinuno ng kanilang sambahayan. Pagkatapos ay pinasan niya ang bigat at bigla na lang, tumanda na siya. Sa edad na 16, tumayo siya bilang pansamantalang haligi at ama ng kanyang pamilya.
“May na-feel ako na syempre, mag-stand up kasi halo-halo na mga emotions ko, pero gusto ko makatulong. ‘Di rin naman lahat ng oras, may aalalay sa’tin. Syempre, kailangan ko rin gumalaw sa bahay.”
Dahil is MJ ang mas makakatanda sa dalawang magkapatid, inako na niya ang responsibilidad na samahan ang kanyang ama sa kanyang mga sesyon ng dialysis. Habang nagtatrabaho ang kanyang ina, sinikap ni MJ na maglakbay ng halos isang oras lingguhan, upang madala lamang ang kanyang ama sa paggamutan. Anuman ang kanyang murang edad, responsable si MJ at hindi pinalampas ni isang appointment sa doktor or pag-dialysis upang matugunan ang kalagayan ng kanyang ama. Pag-uwi mula sa pagsama sa kanyang ama, tatapusin ni MJ at ng kanyang nakababatang kapatid ang kanilang nakatalagang gawain sa bahay. Sa pamamagitan ng pagkumpleto ng kanilang mga gawain, layunin ng dalawang magkapatid na bawasan ang gawaing dadaluhan ng kanilang ina.
Bukod sa oras na nilaan niya para sa kanyang ama, natuklasan rin ni MJ kung ano ang kaya niyang gawain para sa pamilya niya. Bilang siya ay 17, kinailangan niyang pumili sa pagitan ng isang kurso na gusto niya o isang kurso na magiging kapaki-pakinabang para sa kanyang pamilya sa pangmatagalan. Bilang isang taong may kahanga-hangang talento para sa basketball, sabik siyang mag-apply para sa BS Sports Science. Sa kasamaang palad, hindi pinaboran ng kanyang ina ang desisyon na ito.
Karaniwan, nagpapasya ang mga magulang para sa kanilang mga anak na ipinapalagay na 'alam nila kung ano ang pinakamahusay para sa kanila'.
Tulad ng iba, nag-alala ang ina ni MJ na hindi siya agad makakahanap ng trabaho kung ang tinapos niya ay BS Sports Science. Bagaman alam ang sitwasyon, mahirap pa rin para kay MJ na tanggapin ang pahayag ng kanyang ina. Bukod dito, sinubukan niya siyang kumbinsihin na sumang-ayon sa kanyang desisyon ngunit sa pagdaan ng mga araw, napagtanto niya na ang kanyang sariling kagustuhan ay hindi sapat na dahilan upang piliin ang kursong ito. Dahil dito, naramdaman niyang wala siyang binigay na konsiderasyon sa pamilya niya at sarili lamang ang inisip niya. Isinasaalang-alang ang hinaharap ng kanyang pamilya, minabuti niyang mag-isip ng pangmatagalan. Sinakripisyo niya kung ano ang gusto niya at pinili niya ang makabubuti para sa pamilya niya. Maya-maya, nagpasiya siya na kunin na lamang ang BS Civil Engineering. Sa kumpiyansa na ang mga Pilipinong Civil Engineers ay mabibigyan ng mas malawak na mga pagkakataon, pinili niya ito para sa kanyang sariling kapakanan, higit pa doon, para sa kanyang pamilya.
Bago sumulong sa kanyang pag-aaral sa kolehiyo, nagpatuloy siya sa kanyang nakagawiang gawain habang tinatapos niya ang kanyang huling taon sa senior high school. Ito ay binubuo ng paglalaro ng basketball ng maraming oras, pakikipagsama-sama sa kanyang mga kaibigan, pagsama sa kanyang ama sa kanyang mga appointment sa pag-dialysis, at pagdalo sa kanyang mga responsibilidad sa akademiko. Ngunit tulad ng iba pa, ang mga aktibidad na ito ay natigil nang ang COVID-19 na pandemya ay tumama sa bansa. Bilang isa sa mga 'matanda' sa kanyang pamilya, agad siyang nag-alala tungkol sa mga hamon na maaaring harapin ng kanilang sambahayan sa panahon ng pandemya. Ang pag-aalala ang unang naramdaman niya nang maalala niya ang kanyang ama, na nasa mataas na peligro sa ganoong sitwasyon. Maliban dito, ang pag-iisip tungkol sa kanilang pang-araw-araw na pananalapi ay nakadagdag pa sa marami niyang iniisip. Gayunpaman, ngayong siya ay 18, naisip niya na magkakaroon siya ng kalamangan sa paghahanap ng mga pagkakataong makapagbibigay ng kaunting kita para sa kanyang pamilya.
Bilang isang “jack of all trades”, ginamit niya ang kanyang maraming mga katangian upang maging mapamaraan habang tinutulungan niya ang kanyang pamilya sa lahat ng mga paraan na kaya niya. Sinubukan niya ang pagbebenta ng iba't ibang mga produkto tulad ng mga damit, mga cake na sorbetes, at pati mga manok. Pinatunayan ng mga pakikipagsapalaran ni MJ ang kanyang kakayahan sa pagtatrabaho. Mag-isa lamang siya, pero pinamamahalaan niyang gawin ang lahat mula sa pagkuha ng kanyang mga produkto hanggang sa maihatid ang mga ito sa kanyang mga customer. Samakatuwid, nagawa ni MJ na makadagdag sa kita ng kanyang pamilya sa panahon ng pandemya sa kanyang sariling maliit na paraan.
Hinimok upang matustusan ang kanyang pamilya, may masidhing balak pa rin si MJ na magtrabaho habang papasok siya sa kolehiyo. Pagkatapos ay nag-apply siya sa iba't ibang mga trabaho sa industriya ng pagkain, nang hindi iniisip ang distansya na kailangan niyang lakbayin. Ang nais lang niya ay gumawa ng anumang bagay, anumang makakatulong, para makapagbigay ng higit pa. Kumuha siya ng trabaho bilang foreman ng bahay ng kanyang tiyuhin na kasalukuyang ginagawa. Dahil sa kanyang kaunting kaalaman sa engineering, siya ay pinag-utusan upang pangasiwaan ang mga manggagawa, bumili ng mga kinakailangang materyales, at suriin ang kasalukuyang estado ng pag-aari. Halos bawat isang araw, nagbibisikleta siya patungo sa lugar ng konstruksyon upang matupad ang kanyang mga tungkulin. Kahit na kamakailan lamang siya ay nag-19, si MJ ay maaaring sabihing “tumanda” na. Siya ay isang ganap na lalaki na may karanasan ngunit patuloy na naghahanap ng higit pa sa rito sa pamamagitan ng pagtatrabaho.
Bagaman maaga para sa kanya na tumanda dahil sa mga pangyayaring hinarap niya, hindi niya nakakalimutan kung paano mangarap ng malaki tulad ng isang bata. Nais niyang makamit ang mas malaking bagay, hindi lamang para sa kanyang pakinabang ngunit para din sa kanyang pamilya.
“Kung walang mga problema, baka itinuloy ko na ang basketball career ko. Syempre gusto ko rin makatulong kina Mama kaya gusto ko ng business para may sariling income. Para na rin sa sarili ko kasi ‘pag nabigay ko na ‘yong gusto ng pamilya ko, ayaw ko naman makalimutan ang sarili ko.”
Noon pa man, alam na alam ni MJ na darating ang panahon na kailangan niyang haharapin ang matinding proseso ng paka- may gulang. Gayunpaman, hindi niya alam na siya ay mabibigla dito sa gayong murang edad. Karamihan sa mga tao ay nagsisimulang harapin ang karampatang gulang sa edad na 20, ngunit kakaiba si MJ. Sa kanyang matured na pagtingin sa buhay, nagawa niya ang lahat ng mga responsibilidad at nag-alok ng karunungan upang maglingkod bilang isang haligi ng kanyang pamilya.
Ang malagay sa isang napakatinding posisyon ay magiging mahirap para sa sinuman, lalo na para sa mga taong nasa murang edad pa lamang. Gayunpaman, ang ilang mga indibidwal, tulad ni MJ, ay naiwan na walang pagpipilian. Minaniobra nila ang kanilang sariling mga landas mula sa pagiging inosente na mga bata hanggang sa pagiging matured na ang mga desisyon ay nakasalalay sa kung ano ang makakabuti para sa kanilang pamilya.
Sa kabila ng paghanga na nararamdaman natin sa mga ganoong tao, hindi karaniwang nakikita ang mga sakripisyo na ginagawa nila sa kanilang paglalakbay patungo sa maagang pagka-may gulang. Si MJ ay nagpapatunay na siya ay isa lamang sa marami na may mga dinadala na mas mabigat pa sa anumang nakikita natin. Sa pamamagitan ng kanyang kwento naririnig natin ang mga tinig ng mga taong ito, na hindi nagkakaroon ng pagkakataon na pumili at magpasiya para sa kanilang sarili.
Ang mga batang 'matatanda' tulad ni MJ ay dapat kilalanin para sa kanilang “maturity” sa kabila ng hindi maginhawang na oras na ito. Ang mga ito ay manipestasyon na ang pagmamahal sa pamilya ay isa sa mga haligi ng ating kulturang Pilipino.
Sa kabila ng mga paghihirap na dinadanas nila, sinisiyasat pa rin nila kung hanggang saan nila kayang magsakripisyo para sa mga mahal nila sa buhay.
Bilang pagdiriwang sa mga taong ito at sa kanilang pakikipag sagupaan sa maagang pagka- may gulang, dapat tandaan ng sinumang malagay sa katayuan niya, ang mga salita ni MJ, “Okay lang mahirapan at malungkot kasi doon ka rin naman matututo, di mo namamalayan, ang dami mo na pala nagawa at naitulong sa iba.“
Habang kinikilala namin ang mga pakikibaka na naranasan niya, inaasahan namin na ang kanyang katapangan at pagmamahal para sa kanyang pamilya ay magsisilbing isang inspirasyon sa kabataang Pilipino at sa sinumang sasabak o mararanasan ang pagiging adulto sa kanilang sariling panahon.